Tá Peter Pan, nó Peadairín Pan, an buachaill nach dtagann lá aoise air, iompaithe ar an nGaeilge den chéad uair le 80 bliain agus athleagan dá scéal draíochta foilsithe ag An Gúm.
I 1938 a foilsíodh Tír na Deo, athinsint Mháiréad Uí Ghráda ar an scéal cáiliúil a bhí sa leabhar Peter and Wendy le J. M. Barrie a foilsíodh i 1911.
Anois, 80 bliain ina dhiaidh sin, tá leagan athchóirithe d’athinsint Uí Ghráda foilsithe ag An Gúm agus cuireadh á thabhairt do ghlúin eile de léitheoirí na Gaeilge seal a chaitheamh i dTír na Deo in éineacht leis an mbuachaillín ábhailleach Peadairín Pan.
Is é Peadairín Pan íomhá na hóige agus na soineantachta ar fud na cruinne agus tír na samhlaíochta agus na draíochta í Tír na Deo, áit a bhfuil an buachaill óg in ann eitilt leis ina chaptaen ar na buachaillí fáin. D’éalaigh Peadairín Pan óna mhuintir an lá ar rugadh é mar nár theastaigh uaidh ‘a bheith fásta suas’ ná a ‘bheith i m’fhear choíche’. Ní thagann aois ná aiféala air is é i measc an lucht sí, na maighdeana mara, na foghlaithe, agus scaití, na gasúir shaolta a bhíonn ag macnas agus ag pléaráca leo.
Sa réamhrá fíorspéisiúil leis an eagrán nua, faighimid cúlra fhoilsiú an leabhair seo den chéad uair i nGaeilge i 1938, ar mholadh ón Aire Oideachais a bhí ann ag an am, Tomás Ó Deirg, Teachta Dála de chuid Fhianna Fáil.
Ar mhórán costais, os cionn £70 nuair is £25 a bhí ag dul don aistritheoir, socraíodh go n-úsáidfí 32 pláta d’obair ealaíne Mabel Lucie Atwell a bhí in dhá eagrán Béarla den leabhar.
Is maith mar a rinneadh, tá siad san eagrán seo chomh maith agus cuireann siad go mór le mistéir is neamhshaoltacht an scéil.
Is spéisiúil gur luaigh léirmheastóir ar an Cork Examiner ag an am gurbh é ‘an leabhar is daoire dá bhfeaca riamh ón nGúm’, ceithre scilling a bhí air. Údar suntais ann féin go mbíodh léirmheasanna ar leabhair Ghaeilge sna nuachtáin náisiúnta i mBéarla sna 1930idí.
Sa leagan nua seo cloítear le téacs eagrán Uí Ghráda i 1938 ach caighdeánú a bheith déanta air agus an cló breá mór.
Cuirtear fainic ghéar orainn, glúin na ceartaiseachta polaitiúla, sa réamhrá nár cheart an leabhar ‘a mheas de réir chritéir ná thuairimí an lae inniu’.
Bítear ag súil le meánaicmeachas Victeoiriach, ciníochas, dearcadh áilíosach gránna i leith na mban, agus steiréitíopaí atá ciníoch maslach anois, bíodh urchóid i gceist ag an údar nó ná bíodh.
Más foréigean agus faltanas atá uait gheobhaidh tú sa leabhar seo iad ach tá an t-éalúchas agus an tsoineantacht le fáil chomh maith i dTír an Chur-i-gCéill. Ní milleán ar aon duine fonn éalaithe a bheith air ón gcrácamas seo anois is arís.
