Nílim sásta a bheith páirteach i sorcas a chuireann sláinte daoine i mbaol don chraic
Creidim go bhfuilim i measc grúpa beag daoine atá in ann a rá go fírinneach nach mbreathnaím ar Love Island. Tá cúpla mír feicthe agam ar líne anseo is ansiúd agus rinne mé Google sciobtha go bhfeicfinn Maura Higgins Longfoirt agus de réir cosúlachta, tá sí ag baint a cáile feiminí amach, ag cur ar a son féin agus ar son na mban eile ar an gclár.
Seachas sin, níl agus ní raibh aon spéis riamh agam sa gclár. Mhothaigh mé, cosúil le gach clár teilifíse réaltachta eile, go raibh an iomarca bealaí ann go bhféadfaí mí-úsáid a bhaint as na hiomaitheoirí, agus faraor i gcás Love Island, tá sé seo feicthe rómhinic againn.
Bíodh nó ná bíodh ceamara ort gach nóiméad den lá, níl cúrsaí grá éasca. Cuireadh an dubh ina bhán orainn uilig ag tráth eicínt, agus seans maith go ndearna muidne an rud céanna le daoine eile freisin.
Ach, níor caitheadh le chéile i dteach thar sáile faoin ngrian muid, gan stitch orainn. Níor cuireadh brú orainn páirtí a aimsiú, le teann faitís go gcaithfí amach as an gcomórtas muid. Má briseadh ár gcroíthe, bhí muid in ann dul abhaile agus teacht ar ais againn féin go príobháideach.
A mhalairt atá anseo. Mura raibh dóthain aicsin sa gclár, cothaíodh é. Mar shampla, anuraidh, bhí beirt le chéile sa gclár, agus thug léiritheoirí cuireadh do chailín eile a bhíodh ag dul amach leis an bhfear, isteach ar an gclár. Bhí sé cruálach agus mídhaonna ar an gcailín a bhí sáinnithe sa teach, agus gur tháinig an t-eachtra seo aniar aduaidh uirthi.
Cothaítear teannas agus brú, sa gcaoi agus go mbeidh spraoi againne ag breathnú orthu sa mbaile. Ar ndóigh, mar gheall gur teilifís réaltachta atá i gceist, tá seans ann nach bhfuil rudaí ag cur as do na daoine atá istigh ann mar go dtuigeann siad gur ag aisteoireacht atá siad.
Faraor, ní féidir linn é sin a rá níos mó, ná glacadh leis. Tuigtear go bhfuil duine ar bith a théann air ag iarraidh a bheith cáiliúil, agus is minic gur daoine sobhriste bog iad taobh thiar den ghaoth uilig. Bristear daoine, mná ach go háirithe, ar an gclár.
Ag am éigin, beidh ar na hiomaitheoirí an teach a fhágáil, filleadh ar an mbaile, agus maireachtáil arís. Feicfidh siad gach a dúradh fúthu ar líne agus ar chláir eile. Breathnóidh siad ar an gclár agus tuigfidh siad cé gur cheap siad go raibh ceannasaíocht acu ar rudaí, go raibh láimhseáil déanta orthu ag léiritheoirí sa gcaoi agus go bhfanfadh muidne ag breathnú air.
Mar atá a fhios againn, ní raibh sé seo éasca ar go leor acu, agus níor chuidigh sé lena meabhairshláinte. Tá beirt básaithe. Is léir go dtuigeann ITV é seo anois agus shílfeá go bhfuil siad níos cúramaí faoin gcineál duine a chuireann siad ar an gclár. Tá cabhair shíceolaíoch á thairiscint chomh maith. Níl a fhios agam fútsa, ach nílim sásta a bheith páirteach i sorcas atá ag cur sláinte agus beatha daoine i mbaol don chraic.
