Scannal é go bhfuil ár saighdiúirí i Mailí agus ba chóir iad a thabhairt abhaile láithreach
Údar mór bróid ag muintir na hÉireann – agus an ceart againn – an ról a bhí ag saighdiúirí de chuid na bhFórsaí Cosanta leis na Náisiúin Aontaithe ag caomhnú na síochána.
Sa Mheánoirthear, san Afraic, sa Chipir – bhí ár gcuid saighdiúirí ansin ag iarraidh cabhrú le daoine síocháin a dhéanamh i láthair na coimhlinte. Fuair 86 saighdiúir Éireannach bás agus iad i mbun na hoibre sin.
Tá difear, áfach, idir síocháin a chaomhnú agus páirt a ghlacadh i gcogadh agus tú ag iarraidh cabhrú le taobh amháin an bua a fháil ar an taobh eile.
D’fhógair an Rialtas le déanaí go bhfuil saighdiúirí dár gcuid le cur go dtí Mailí chun páirt a ghlacadh sa chogadh ansin. Aithnítear gurb é cogadh ansin – idir rialtas a tháinig i gcumhacht i coup d’étatagus pobal dúchais Tuareg sa Tuaisceart –an misean is contúirtí sa domhan ag na Náisiúin Aontaithe faoi láthair, ach níl aon mhíniú tugtha ag an rialtas ar an gcinneadh seo.
Céard atá ar siúl i Mailí mar sin is cén fáth a bhfuil muidne ag dul ann? Nó ar chóir dúinn a bheith ann in aon chor?
Thiar in 2015 chuir an rialtas dream beag go dtí Mailí le hoiliúint a chur ar an arm ansin – cinneadh a cáineadh go réasúnta forleathan ag an am. Scríobh mé féin alt faoi ar Tuairisc.ie.
Iarracht atá ar siúl ag an bhFrainc a smacht coilíneach a choinneáil ar an tír in aghaidh toil phobal dúchais Tuareg, go háirithe i dtuaisceart na tíre. Tá siadsan i mbun aighnis agus cogaidh ó 1960, nuair a fuair an tír saoirse ón bhFrainc.
Déantar iarracht uaireanta comparáid a dhéanamh idir a bhfuil ar siúl againn i Mailí agus an misean go dtí an Congó. Ach sa Chongó bhí muid ag iarraidh an stát nuashaortha a chosaint ó choilíneachas na Beilge. I Mailí is iad na Francaigh atá ag iarraidh a smacht ar an tír sin a chosaint.
Ní oireann sé don Fhrainc go mbeadh siad ina n-aonar sa gcogadh seo, agus sin é an fáth go dteastaíonn uathu go mbeadh saighdiúirí ó thír eile ann in éineacht leo féin.
Bhíodh saighdiúirí ó Cheanada ann ach tugadh abhaile iad mar gheall go rabhthas amhrasach faoi na saighdiúirí a bheith ag seasamh le taobh amháin san aighneas.
Tá saighdiúirí na hÉireann le cur sall anois, agus seans láidir go bhfaighidh daoine bás – ní ar son na síochána ach ar son tionchar na Fraince san Afraic.
Deir an iris Phoenix go bhfuil na saighdiúirí á gcur ann le fabhar a chothú ar son iarratas na tíre seo ar shuíochán ar Chomhairle Slándála na Náisiún Aontaithe, ach, mar is léir ón alt a scríobh mé in 2015, téann an comhoibriú seo siar i bhfad roimhe sin.
I mo thuairim féin, is sampla eile é seo den iarracht atá ar siúl ag Fine Gael agus Fianna Fáil ár bhfórsaí cosanta a cheangal le fórsaí míleata san Eoraip ar fad.
Ar ndóigh, le linn an fheachtais sna toghcháin áitiúla is Eorpacha, cuireadh i leith an rialtais go raibh siad ag taobhú (faoi rún) le hiarrachtaí Emmanuel Macron na Fraince agus daoine eile Arm Eorpach a bhunú.
D’ionsaigh Fine Gael agus Fianna Fáil araon an chaint seo – in ainneoin gur cuid de chlár oibre ALDE, an grúpa lena mbaineann Fianna Fáil, an tArm Eorpach céanna.
Ach is léir anois cé chomh cruinn is a bhí na foláirimh sin.
Fillimis mar sin ar an mbuncheist. An cóir dúinn páirt a ghlacadh ag troid i gcogadh inmheánach i dtír eile, nó ar chóir dúinn fanacht go dtí go mbíonn sos cogaidh i gceist agus muid ann le cabhrú leis an tsíocháin amháin?
Tá an rialtas – sa mhéid is go dtugann siad aird ar bith ar aon cháineadh a dhéantar ar an gcinneadh seo – ag rá go bhfuil sé tábhachtach antoiscigh Ioslamacha a choinneáil ó chumhacht. Ach is scéal inmheánach do Mhailí is do thíortha eile é sin, agus, mar a mhínigh mé in 2015, tá i bhfad níos mó de bhaint ag an scéal seo leis na fosuithe óir atá faoin bhfásach ansin ná mar atá le cearta na dTuargach .
Agus ar ndóigh tá difear mór idir cabhrú le comhaontú síochána a chosaint agus páirt a ghlacadh go díreach i gcogadh.
Fuair 177 saighdiúir de chuid na Náisiún Aontaithe, mar dhea, bás le cúig bliana anuas, agus tá sé ionann
is cinnte go bhfaighidh cuid dár saighdiúirí bás ann freisin.
Is scannal é seo. Ní cóir dúinn a bheith i Mailí. Is cóir ár gcuid saighdiúirí a thabhairt abhaile.
