‘Níl uainn ar fad ach saol maith, agus bás maith’
Tá céim eile i dtreo na céime dochtúra bainte amach agam agus mí fo-intéireachta déanta agam le súil agus nach dtitfidh mé go tóin poill uilig nuair a scaoilfear amach ag obair mé an samhradh seo chugainn. Bhí deis againn iarratas a dhéanamh ar áiteanna nó speisialtachtaí ina bhfuil suim againn féin agus roghnaigh mé cúram maolaitheach le súil agus go seasfadh sé liom amach anseo.
D’fhoghlaim mé an oiread le mí. Ní fheicfidh tú tada den mhéid a shú mé isteach sna leabhra ná in aon léacht. Tá i bhfad níos mó i gceist leis an gcúram maolaitheach ná an bás. Is iad na dochtúirí seo a thugann aire do dhaoine atá i bpian san ospidéal nó sa mbaile nuair a bhíonn siad go dona ag tinneas a chiorraíonn an saol.
Ní ailse amháin a bhíonn i gceist. Oibríonn siad le tinnis eile cosúil leis an gcroí, stróc, tinnis riospráide agus anois daoine atá ag fulaingt le COVID-19. Corruair, mar a chonaic mé, níl an bás i ndán don othar ag an am sin. Tagann biseach orthu agus faigheann siad cúpla mí nó bliain eile. Is iad na foirne maolaitheacha a chinntíonn go bhfuil an baile ullmhaithe chun aire a thabhairt don té atá tinn. Is minic gurbh iad chomh maith a bhíonn orthu an drochscéal a thabhairt d’othair agus a muintir nach bhfuil aon bhiseach i ndán dóibh.
Tá muid ag maireachtáil níos faide le tinnis a chuireadh i gcré na cille an-óg muid leathchéad bliain ó shin. Fágann sé seo go mbeidh níos mó tacaíochta ón bpobal agus an deireadh ag teannadh linn. Ní labhraítear ar an mbás. Tá muid an-mhaith ag eagrú sochraidí, ach níl an scil céanna againn le breathnú amach don lá nach mbeidh ár leathbhádóir linn níos mó, nó ár dtuismitheoirí, agus an cúpla mí sin sula fhaigheann siad bás.
Ní dhéantar aon smaoineamh faoin bpian. Sa gcorp ná san inchinn. Thug mé suntas do gach uair a labhair an fhoireann le hothar, labhair siad leo faoi phian. Thug siad oidis dóibh a mhaolódh é, ach labhair siad leo freisin faoi aon rud faoin spéir a bhí ar intinn ag an othar. Ba mhinic go raibh imní ar an othar faoina muintir a bhí ag breathnú orthu agus a gcroí briste, agus ba mhinic freisin go raibh faitíos orthu roimh an mbás. Rinneadh gach iarracht bás maith a thabhairt do dhaoine agus a muintir. Eagraíodh cruinnithe nuair a theastaigh siad le tacú le daoine. Chuir mé aithne ar dhaoine ag am an-chrua, agus ar bhealach aisteach, an-speisialta ina saol.
Níl uainn ar fad ach saol maith, agus bás maith. Is mór an phribhléid a bheith scaoilte isteach ag an uair ina bhfuil chuile dhuine lán le huaigneas, brón, fearg, pian agus faitíos. Is mór an chabhair na dochtúirí maolaitheacha, agus is iontach an seirbhís é.
Foghlaimíonn ábhar dochtúra a ceird ag breathnú ar dhochtúirí agus ag caint le hothair. Chuir sé iontas ariamh orm go raibh othar sásta am a chaitheamh le mo leithéid agus iad san ospidéal. Chuir sé tuilleadh iontais orm go raibh siad sásta labhairt liom agus fios acu nach raibh mórán ama fanta acu. Ní dhéanfaidh mé dearmad go brách ar a gcuid misnigh.
